تا قبل از قرن بيستم ميلادي سيستم هاي كنترل فرآيند مبتني بر تكنولوژي مكانيكي و وسايل آنالوگ بودند. بعد از مدتي تكنولوژي كنترل پنوماتيكي و هيدروليكي مطرح گرديد كه كنترل سيستم هاي Remote را توسط كنترل كننده مركزي امكان پذير ميساخت. در اوايل ١٩٦٠بود كه PLCها پا به عرصه وجود گذاشتند و بتدريج جايگزين مدارات رله اي شدند. با توسعه PLC ها بحث كنترل غيرمتمركز مطرح شد و اولين سيستم هاي كنترل غير متمركز يا DCS ها در اواسط١٩٧٠عرضه شدند. در همين دوران شبكه هاي كامپيوتري محلي LAN تبادل ديتا بين كامپيوترها را بهبود بخشيد و انديشه استفاده از شبكه جهت مقاصد اتوماسيون صنعتي شكل گرفت كه در دهه ٩٠با عنوان Fieldbus عملي شد. شبكه هاي اتوماسيون صنعتي براي كنترل در سطح فيلد كه به Fieldbus معروف است مزيتهاي بسياري را براي سيستم اتوماسيون به ارمغان آورد كاهش حجم و عمليات كابل كشي سهولت نصب و كاهش هزينه از آن جمله بود.اين كاهش هزينه بويژه وقتي چشمگير بود كه سيگنالهاي Fieldبا كنترل كننده فاصله زيادي داشت. نمودار شكل روبرو نشان ميدهد كه با افزايش فاصله چگونه هزينه هاي يك سيستم متمركز افزايش مي يابد و اين هزينه در مقايسه با استفاده از سيستم توزيع شده چگونه است.
بطور خلاصه مزاياي مهم استفاده از Fieldbus را ميتوان به صورت زير بر شمرد:
• كاهش سيم كشي
• كاهش محوطه اشغال شونده جهت نصب
• كنترل صحت اطلاعات و آشكار سازي خطا بدليل استفاده از سيگنال ديجيتال بجاي آنالوگ
• مصونيت بيشتر در مقابل نويز
• تست و عيب يابي راحت تر بدليل وجود سيستم توزيع شده
• Openبودن سيستم و امكان استفاده از محصولات سازندگان مختلف روي يك شبكه
نام فایل : پیکربندی و برنامه نویسی PROFIBUS
اندازه فایل : 4.02MB
نظرات